در زمان حکومت صفویان، مرکز حکومتی و دولتی منطقه چهارمحال در« #قهفرخ» - #فرخ شهر- قرار داشت. از این دوره آثار و بناهای بسیاری بر جای مانده است. انتخاب قهفرخ به عنوان مرکز حکمرانی منطقه دلایل متعددی داشته است که از آن جمله میتوان به اختصار به نکات زیر اشاره کرد:
الف. موقیت سوق الجیشی قهفرخ که بر سر راه اصفهان؛ پایتخت وقت مملکت و خوزستان از ولایات مهم ایران قرار دارد.
ب. عمران و آبادی ناحیه قهفرخ که از دیر باز از سایر نقاط چهارمحال متمایز بود.
ج. معروفترین شهر منطقه در اکثر نقاط مملکت قهفرخ بوده است گواه این ادعا نصب کتیبه های موسوم به امر به معروف و نهی از منکر در قهفرخ می باشد. نظير اين کتيبه در پنج شهر اردبيل ، تبريز ، قزوين ، کاشان و اصفهان که شهر هاي مهم صفوي بوده اند وجود داشته است و ششمين کتيبه در قهفرخ است که اين خود گوياي اهميت قهفرخ در آن دوران بوده است.
د. از لحاظ فرهنگ وهنر قهفرخ از دیرباز مهد عالمان و عارفان نامی بوده هست که مقبل قهفرخی اولین شاعر این منطقه از دیار قهفرخ بوده است.
و...
با به قدرت رسیدن « شاه عباس اول» و انتقال پایتخت صفویان از قزوین به اصفهان و پی گیری طرح انتقال آب کوهرنگ به زاینده رود توسط این پادشاه، بر اهمیت این منطقه بیش از بیش افزوده شده، و در منابع آن دوره از مناطق مختلف چهارمحال و بختیاری نام برده شده است.
بر اساس مطالعات انجام شده بخشی از نقاط استان در دوره صفویه جزو املاک و متصرفات طوایف کوچ نشین قشقایی بوده است. هم چنین در این زمان تعداد قابل توجّهی از ارامنه در نقاط خوش آب و هوای چهارمحال اسکان داده می شوند.