فرخ شهر سومین شهر پرجمعیت چهارمحال و بختیاری و یکی از قدیمی ترین و تاریخی ترین شهرهای این استان است که به شهر معلمان نیز معروف است. اما اشتغال بخش زیادی از جمعیت این شهر به رانندگی بر روی ماشین های بزرگ و سنگین همچون تریلی و کامیون باعث شده که این شهر به پایتخت کامیون داران ایران معروف شود، بخش فرخ شهر شامل شهر فرخ شهر و چهار روستاست که جمعیت شهری آن حدود 35 هزار نفر است و حدود نیمی از این جمعیت به طور مستقیم و غیرمستقیم در بخش حمل و نقل فعالیت می کنند.
اولین ماشین سنگین حدود 80 سال پیش و توسط یکی از اهالی متمول فرخ شهر به نام نکویی وارد استان و فرخ شهر شد، این شخص که در آن زمان 130 کامیون داشت و چند گاراژ بزرگ باربری را در فرخ شهر، شهرکرد، اهواز و اصفهان راه اندازی کرد، در واقع حکایت اولین نسل کامیون داران استان و فرخ شهر را رقم زد. فرزندان وی نیز وارد همین حرفه شدند و حتی یکی از فرزندانش که به عنوان راننده در مناطق جنگی حضور یافته بود، اوایل جنگ در خرمشهر شهید شد. از زمان های گذشته به بعد و به تدریج افراد زیادی به این حرفه گرایش پیدا کردند، درباره علل این گرایش باید گفت یکی از عللی که می تواند در این امر تاثیرگذار باشد؛ واقع شدن فرخ شهر در مسیر جاده قدیمی دز پارت (راه مواصلاتی خوزستان و جنوب کشور به استان های مرکزی) باشد که موجب شده این شهر در گذشته 10 تا 15 کاروانسرا و بارانداز برای استراحت کاروان هایی که در این مسیر تردد می کردند، داشته باشد؛ کاروانسراهایی که بعدها به گاراژ و محل اتراق کامیون داران تبدیل شد.
قرار گرفتن فرخ شهر در ورودی چهارمحال و بختیاری و کسب درآمد خوب از راه کامیون داری و رانندگی روی کامیون و تریلی را به عنوان دیگر از دلایل اقبال مردم به این پیشه میتوان عنوان کرد.
در گذشته بسیاری از مردم این شهر دامدار و کشاورز بودند، اما وقتی درآمد بالای کامیون داری را در مقایسه با کشاورزی و دامداری دیدند، تغییر شغل داده و به این سمت آمدند. این گرایش به حدی شدید شد که در یک دوره که دولت تریلی اقساطی به متقاضیان می داد، فقط 200 تریلی وارد این شهر کوچک شد که تعجب رئیس ایران خودرو را هم برانگیخت، به طوری که سفری به این شهر داشت.
فرخ شهر شهر فرهنگی استان و شهر معلمان نیز نامیده می شود و درگذشته نه چندان دور تقریبا تمام معلمان استان فرخ شهری بودند، اما چند سالی است که معلمان و فرزندان آنان نیز به سمت کامیون داری گرایش پیدا کردند و بسیاری از آنان علاوه بر مشغولیت در بخش فرهنگی، کامیون هم دارند. در واقع وزنه شغلی از بخش معلمی به سمت ماشین داری و رانندگی سنگینی پیدا کرده است. به طور مثال یک دبیر زبان انگلیسی در این شهر هست که پنج تا شش تریلی دارد. همچنین کشاورزانی که به طور کامل کشاورزی را رها نکرده و همچنان نه تنها کشاورزان و معلمان، بلکه بخش زیادی از افراد تحصیلکرده و دانشگاهی نیز به شغل رانندگی روی کامیون و تریلی روی آورده اند، به طور مثال یک پزشک داروساز و تعداد زیادی مهندس و تحصیلکرده هایی از دیگر گرایش ها در این حرفه مشغولند.
🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶